parkering substantiv (även om plats att parkera),
parking [also of parking places]
Uttal: [park'e:ring]
Böjningar: parkeringen, parkeringar
Definition: det att parkera, parkerande
Exempel: en slarvig parkering (careless parking)
Avledningar: fickparkering (squeezing the car in between two other cars (when parking))
Sammansättningar: parkerings|automat (parking meter),
parkerings|plats (parking space (place), car park, parking lot),
parkerings|lapp (parking ticket),
parkerings|mätare (parking meter),
bilparkering (car park),
parkerings|bot (parking fine)
parking substantiv,
parkering, det att parkera, parkerande
Exempel: careless parking (en slarvig parkering)